مبارزۀ ضد امپریالستی دولت-ملت و مردم سوریه
ترجمه توسط حمید محوی ترجمه توسط حمید محوی

 

در پیوند با

تمام مبارزات مردمان جهان

علیه مداخلات امپریالیستی

 

کلود بولیو و ژانویو بلانش

از اعضای کمیتۀ ولمی(1)

کمیتۀ والمی در شامپاین اردن (شمال شرقی فرانسه)

کمیتۀ والمی یک سازمان مردمی در فرانسه است : کلود بولیو به طیف کمونیست های فرانسوی تعلق دارد و ژانویو بلانش گولیست است و در انجمن مقاومت و برای احیای گولیسم تلاش می کند.

 

Par Comité Valmy: 
Claude Beaulieu 
Geneviève Blache

شبکۀ ولتر/پاریس(فرانسه/14 دسامبر 2012

http://www.voltairenet.org/article176950.html 

 


 


وضعیت کنونی سوریه اساسا حاصل تجاوز خارجی است

سوریه از دهها سال پیش در وضعیت جنگ پنهانی علیه اسرائیل و ایالات متحده بسر می برد. اوج شدت بحران کنونی، که توسط رهبران ایالات متحدۀ آمریکا تحمیل شده، در بربریت و نقض قوانین بین المللی به جائی رسیده است که می توانیم آن را در مقایسه با فهرست طولانی مداخلات تجاوزکارانه و جنگهائی که بی وقفه بر پا کرده – به ویژه پس از جنگ دوّم جهانی -  بی سابقه بدانیم.

و می بینیم که در خصوص مناسبات بین دولت های حاکم، در عرصۀ موازین و اصول دیپلماتیک، قوانین بین الملل و منشور سازمان ملل متحد که طی قرون و اعصار در روند تاریخی مشخصی شکل گرفته است، بیش از پیش توسط رهبران ایالات متحد ه نقض می گردد.

در گزینش قانون جنگل در عرصۀ جغرافیای سیاسی هم پیمانان اروپائی آنها نیز شرکت داشته و آن را بکار بسته اند، افرادی مانند سرکوزی ها، فابیوس ها، هولاندها و ژوپه ها از طرفداران پر و پا قرص چنین سیاستی هستند.

این واقعیت عینی طی سالها به حالت وخیم تری تجلی کرده، و نباید از هیچ ضد امپریالیستی پنهان بماند، که سوریه برای مقابله با چنین وضعیتی مجبور شد دولت پایداری ایجاد کند، اگر چه بی عیب و نقص نیست، ولی به این کشور اجازه داد که سر پا بایستد و به عنوان تنها کشور مستقل و مدنی عرب در خاورمیانه مطرح باشد. یعنی دولتی که قادر است با بزهکاری اروپا- و – آتلانتیک، صهیونیسم و غربگرا رویاروئی کند، یعنی علیه امپریالیستیهائی بسیج شود که در پیوند با ارتجاعی ترین بخش اسلام افراطی به دریدن سوریه و قتل و غارت این سرزمین و مردمان آن مبادرت کرده اند.  

با نفی وابستگی و فروپاشی کشور، اکثر مردم سوریه از دولت ضد امپریالیستی جمهوری عرب سوریه دفاع می کنند و در جنگ تجاوزکارانۀ و بی امانی که از بیرون به آنها تحمیل شده به مقاومت برخاسته اند. این جنگ از مدتها پیش توسط دولت های مختلف ایالات متحده، در اتحاد با نیروهای بربر غرب و صهیونیسم و به همین گونه سربازان مزدور جهاد طلب وهابی، سلفی و تکفیریست ها تدارک دیده شده بود.

در این جنگ تجاوزکارانه، شمار همکاران «ارتش آزاد سوریه» در مقایسه با گروه های تروریست که از خارج آمده اند ناچیز تر است. اهمیت «ارتش آزاد سوریه» صرفا از این جهت است که این توهم را در اذهان عمومی ایجاد کنند که گوئی این نیرو از خود سوریه برخاسته و سپس از آن به عنوان بهانه برای مداخله سوء استفاده کنند.

با وجود تمام عمق مداخلۀ اروپا- و – آتلانتیک و بهیمیت چنین جنگ تجاوزکارانه ای که توسط میلیاردرهای قطری و عربستان سعودی تأمین مالی می شود، و با وجود تمام خیانت کاران جیره خوار یا اشغال بخشی از سرزمین ملی توسط اسرائیل که بلندی های جولان را ضمیمه کرده، سوری ها به مدیریت دولت قانونی خودشان، در روند پر فراز و نشیب برای دموکراتیزاسیون جامعۀ خودشان تلاش می کنند و در عین حال برای استقلال و حاکمیت و مدنیت و نفی جنگ داخلی بین مذاهب و ادیان به گسترش مقاومت همت گماشته اند.

نزدیک دو سال است که ما شاهد تقویت دائمی و روش مدار حاکمیت ملی و مردمی در سوریه هستیم، یعنی دقیقا خلاف آنچه در فرانسه یا در دیگر کشورهای وابسته به اروپای دیکتاتور به وقوع پیوسته، و الیگارشی مالی دولت-ملت ها، دموکراسی و حاکمیت ملی مردم را دچار فروپاشی کرده، و همزمان سیر قهقرائی را به دست آوردهای اجتماعی تحمیل کردند، یعنی روندی که پیوسته رو به وخامت می رود.

بشار الاسد در سخنرانی 30 مارس 2011 در مجلس عوام خواست خود را مبنی بر اصلاحات مطرح کرد، و از آن تاریخ با وجود موانعی که جنگ به شکل اجتناب ناپذیری خاصه در زمینۀ پیچیدۀ گسترش ازادیهای دموکراتیک به وجود می آورد،  بی وقفه مرحله به مرحله به اجرا گذاشته است.

مقاومت میهنی همگام با روند اصلاحات دموکراتیک

در اینجا تاریخچۀ مختصری از مراحل پی در پی را یادآور می شویم :

ژوئیۀ 2011، پارلمان سوریه پلورالیسم سیاسی را به رسمت شناخت، و احزاب مخالف و رهبرانشان را که در دورانهای پیشین به زندان محکوم شده بودند، قانونی دانست.

26 فوریه 2012، قانون اساسی نوین سوریه از طریق رفرادم با 89،4% رأی موافق و شرکت 57،4% از مجموع رأی دهندگان به تصویب رسید، و روشن است که با توجه به شرایط، یعنی قتل عام ها  و سوء قصد ها و سایۀ پر رنگ تهدیدات تروریستی در سوریه، رقم حائز اهمیتی به نظر می رسد. این قانون اساسی با حذف برتری قدرت سیاسی حزب بعث در ادارۀ کشور طی نیم قرن گذشته، خواست بشار الاسد بود که برای اصلاحات سیاسی اعلام شد و تعمیق آن به نفع اتحاد گستردۀ ملّی برای پایان بخشیدن به مخاصمات به تصویب رسید.

7 می 2012، انتخابات قانوگذاری سازماندهی شد. در این انتخابات 51،36 % از رأی دهندگان شرکت داشتند که با توجه به اوضاع نابسامان سوریه درصد خیلی زیادی بنظر می رسد.اگر جبهۀ اتحاد ملّی از بشار الاسد پشتیبانی کرد و موجب پیروزی او در این انتخابات شد، باید یادآوری کنیم که اعضای اپوزیسیون دموکراتیک به عنوان نماینده برگزیده شدند، و می توانیم حدس بزنیم که چنین رویدادی به عنوان پیشرفتی معنی دار  برای پیامدهای بعدی آن اهمیت فوق العاده ای خواهد داشت.

23 ژوئن 2012، دولت جدید در سوریه تشکیل شد که دو تن از اعضای آن از طیف اپوزیسیون وفادار به ملت بودند : قدری جمیل و علی حیدر که مدیریت جبهۀ خلق برای تحول و آزادی را به عهده دارند و در ژوئیۀ 2011 تشکیل شد (این جنبش، از کمونیست ها و میهن پرستان ترقی خواه تشکیل شده و در ماه می در انتخابات مجلس قانونگذار شرکت کردند. این جنبش خواهان اصلاحات بود و در عین حال  با هر گونه خشونت و مداخلۀ خارجی مخالف است).

قدری جمیل، نمایندۀ اپوزیسیون دموکراتیک در مجلس عوام (انتخابات مجلس قانونگذار 7 می)، به طیف کمونیست های سوریه تعلق دارد، و به عنوان معاون نخست وزیر در امور اقتصادی، وزیر تجارت داخلی و حفاظت از مصرف کنندگان برگزیده شد، و علی حیدر به عنوان وزیر دولت در امور وفاق ملی انتخاب شد، یعنی مأموریتی که تا کنون برای اتحاد مردم بسیار مفید واقع شده است.

22 و 23 سپتامبر 2012، گردهمآئی اپوزیسیون سوریه با شرکت 20 حزب و اعضای سیاسی آن با حضور سفرای روسیه و چین در دمشق برگزار شد.

به مناسبت های مختلف رئیس جمهور سوریه از گفتگوی ملی با اپوزیسیون دموکراتیک  پشتیبانی کرد تا راه حلی سیاسی در همآهنگی برای برون رفت از بحران جستجو شود...

باید یادآوری کرد که این اپوزیسیون که اخیرا در مسکو مورد استقبال قرار گرفت، تا کنون از مذاکرۀ میهنی خود داری کرده است. این اپوزیسیون مذاکرۀ مستقل را نفی می کند زیرا از مداخلات و توطئه چینی های تحریک آمیز غرب از نوع ژوپه- فابیوس امتناع می ورزد، به ویژه از این جهت که ژوپه و فابیوس حتی تا فراخوان برای قتل رئیس دولت سوریه پیش رفته اند.

میشل آئون ژنرال لبنانی، رئیس جریان میهن پرستان آزاد لبنان اخیرا با تأکید اظهار داشت که سوریه «بیش از از هر کشور عرب دیگری به دموکراسی نزدیکتر است». علاوه بر این در مورد سرنگون ساختن رژیم اسد هشدار داد که «مقدمه ای بر جنگ جهانی» خواهد بود. 

یک میهن پرست مدنی و اصلاح طلب،

یک مبارز ضد امپریالیست در ابعاد جهانی

در افکار جهان آزاد، و رها از تفکر یگانه، رئیس جمهور عرب سوریه به عنوان مرد جهان سیاست و مبتکری شجاع و مقاوم، رهبری قویا ضد امپریالیست در ابعاد جهانی که مبارزات ضد استعماری قرن بیستم را متأثر ساخته بازشناسی شده است.

بشار الاسد رئیس جمهور با شهروندان و نظامیان ارتش عرب سوریه طی بازدید

از محلۀ بابا عمر در حمص گفتگو می کند، 27 مارس 2012.

Photo : Agence SANA

او ظاهرا تحت شرایط متفاوتی مبارزه ای را هدایت می کند که با مبارزات هوگو چاوز و مردم ونزوئلا همآهنگ است – البته نمونه های دیگری نیز وجود دارد. در جهان ضد امپریالیست هائی که ابلیس نمائی فیدل کاسترو یا چاوز توسط رسانه های غربی خود فروش را نپذیرفتند، تصویر بشار الاسد را نیز نپذیرفتند که به شکل مستبدی خوناشام که گوئی می خواهد جنگ ایدئولوژیک براه بیاندازد بازنمائی کرده اند.

چنانکه مشاهده می کنیم، بشار الاسد از سوی اکثریت مردم سوریه پشتیبانی می شود، او به عنوان شایسته ترین فردی که می تواند پیروزی نظامی و سیاسی را علیه متجاوزان امپریالیست و همکاران و سربازان مزدورشان سازماندهی کند باز شناسی شده است. او در عین حال مصمم ترین برای متشکل ساختن مردم- ملت سوریه پیرامون سیاستی اصلاح طلب است که دفاع از حاکمیت و استقلال ملی و آزادی های دموکراتیک و پیشرفت را تضمین می کند.

علاوه بر این آیا نباید فکر کنیم که جنگی را که به سوریه، و دولت و مردم میهن پرست آن تحمیل کرده اند، به شکلی عینی این دولت-ملت را در مقام پیشگام در حوزۀ دفاع از حقوق ملت های جهان قرار داده است؟

حاکمیت سوریه در واقع در خط اول استراتژی مبارزه علیه بردگی ملت ها و برای دفاع از آزادی تمام ملت های جهان است. امروز این ملت ها یا به زیر فرمان درآمده و تحت ستم قرار گرفته اند، و یا در تهدید جنگ تجاوزکارانه توسط  ایالات متحده و هم پیمانان اروپائی و دیگر خدمتگذاران آنها به سر می برند.

اگر سوریۀ ضد امپریالیستی و مدنی سقوط کند، یعنی موردی که ما به آن باور نداریم، چنین امری به معنای شکست ایران، روسیه و چین خواهد بود. سوریه کلیدی است که به شکلی خاص این کشورها را حفاظت می کند و تجاوز برنامه ریزی شده را به تعویق می اندازند. امروز این سه کشور توسط پایگاه های متعدد نظامی محاصره شده و آماج رهبران جنگ طلب ایالات متحده قرار گرفته اند، و سامانه های ضد موشکی را نیز به همین دلیل مستقر کرده اند و با این داعیه که غیر قابل نفوذ خواهند شد.

سوریه و مردم آن علیه توحش ایالات متحده پیروز خواهند شد، و ما به چنین آینده ای معتقد هستیم. ولی در غیر این صورت، با شکست خودمان روبرو خواهیم شد، یعنی شکست تمام شهروندان صلح طلب جهان، شکست تمام مردمان و ملت های تحت ستم و فرمان. علاوه بر این همانگونه که ژنرال میشل آئون و بسیاری دیگر پیشبینی کرده اند، چنین موردی به جنگ جهانی دیگری خواهد انجامید.

باید دانست که آنچه در سوریه در شرف تکوین است تنها به سوریه و مردم آن محدود نمی گردد بلکه سرنوشت حق حاکمیت تمام مردمان جهان بدان بستگی خواهد داشت.

آیندۀ دولت سوریه، انتخاب رهبران تنها به حاکمیت مردم و استقلال ملی بستگی دارد، و باید در سوریه تصمیم گرفته شود، و نه در هیچ کجای دیگری، نه در واشینگتن و نه در تل آویو یا پاریس.

مسئلۀ اجتماعی و ملی از یکدیگر جدائی ناپذیر است

کمونیست ها و طرفداران پیشرفت در سوریه خصوصی سازیهائی را که در این سالهای گذشته انجام گرفته بود به عنوان زمینۀ نفوذ صندوق بین المللی پول و نئولیبرالیسم در اقتصاد سیاسی کشور افشا کردند. پیامدهای ضد اجتماعی چنین روندی به نارضایتی مردم دامن زد که متعاقبا و طبیعتا توسط اپوزیسیون مورد بهره برداری قرار گرفت – البته در اشکال غیر قانونی و عوام فریبانه.

تلاش کنونی مردم سوریه رویکردی است برای اتحاد پیرامون حفظ دولت- ملت مدنی که پیروزی در جنگ تجاوزکارانه را ممکن سازد، و شاید فرصتی باشد برا ی میهن دوستان تا منافع ملی، حاکمیت مردم، و گسترش آزادیهای دموکراتیک را با سیاست بازسازی اقتصادی به انضمام پیشرفت اجتماعی همراه سازند.

 


پی نوشت :

1) پیش از این در گاهنامۀ هنر و مبارزه منتشر شده است

1 سپتامبر 2012

کمیتۀ والمی در شامپاین اردن (شمال شرقی فرانسه)

فراخوان برای پایان بخشیدن به خشونت علیه سوریه

و مخالفت علیه دخالت فرانسه در چنین خشونتی


January 9th, 2013


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
مسایل بین المللی